Luboń koło Poznania

---

Ruch pasażerski

Analiza ruchu pasażerskiego w Luboniu koło Poznania dostarcza ważnych informacji na temat zmieniającej się liczby pasażerów w tym rejonie w ciągu ostatnich lat.

Rok	Liczba pasażerów na dobę
2017	300 do 499
2022	700 do 999

Warto zauważyć, że w 2017 roku średnia liczba pasażerów wynosiła od 300 do 499 na dobę, natomiast w 2022 roku zauważono znaczący wzrost do przedziału 700 do 999 pasażerów. Te dane sugerują rosnące zainteresowanie komunikacją w tym obszarze.

Historia

W roku 1853, władze pruskie udzieliły koncesji Towarzystwu Kolei Górnośląskiej, umożliwiając rozpoczęcie budowy ważnej linii kolejowej łączącej Wrocław Główny, Leszno oraz Poznań Główny. Realizacja tego projektu zakończyła się 29 października 1856 roku, kiedy to odbyła się ceremonia otwarcia jednotorowej linii kolejowej, która prowadziła z Wrocławia do Poznania poprzez Leszno.

Na terenie Lubonia, Kolej Górnośląska nabyła ziemie od Augusta Cieszkowskiego, właściciela majątku żabikowskiego. Granice tego majątku obejmowały część wsi Luboń, co stało się przyczyną zmiany pierwotnej nazwy stacji Żabikowo na stację Luboń (niem. Luban) w 1904 roku. Budynek dworca w Luboniu został prawdopodobnie wzniesiony równocześnie z pomyślnym otwarciem linii kolejowej. Posiada on konstrukcję z czerwonej cegły, ma dwa piętra oraz użytkowe poddasze, które mieściły poczekalnię i liczne pomieszczenia służbowe. Główne wejście znajdowało się od strony ul. Dworcowej.

1 lipca 1909 roku zainaugurowano nowo wybudowaną linię lokalną (Poznań) – Luboń – Grodzisk, z której wyprowadzono ruch ze stacji Luboń. Stacja została przekształcona, aby z drugiego peronu stworzyć dwukrawędziowy. Połączono oba perony podziemnym tunelem, na końcach którego zainstalowano wiaty.

Podczas I wojny światowej, stacja w Luboniu zyskała status istotnego punktu strategicznego, przez który przemieszczano transporty wojskowe. W tym czasie z Lubonia wysyłano także materiały wybuchowe i proch, które były tam produkowane. Dalsze wydarzenia rozgrywały się w Poznaniu, gdzie 29 listopada 1918 roku powstał Związek Kolejarzy Polskich. Organizacja ta zaczęła przejmować kontrolę nad kolejami w Wielkopolsce, co zapobiegało wywożeniu do Niemiec cennych towarów kolejowych, żywności czy sprzętu wojskowego.

Na dworcu w Luboniu miały miejsce jedne z epizodów powstania wielkopolskiego, szczególnie 30 grudnia 1918 roku, kiedy powstańcy zdobyli niemiecki pociąg wojskowy, na którego pokładzie znajdowało się sześć armat oraz piętnaście wagonów mąki. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, to właśnie polscy kolejarze zaczęli pełnić służbę na liniach kolejowych Poznania. Niektórzy z nich osiedlili się w Luboniu, szczególnie w rejonie Bocianówko.

Po wybuchu II wojny światowej, Niemcy przejęli zarząd nad transportem kolejowym, co sprawiło, że wielu lubońskich kolejarzy zostało przymusowo zatrudnionych w kolejach III Rzeszy. Po wyzwoleniu, przystąpiono do odbudowy zniszczonej infrastruktury kolejowej. W lutym 1945 roku naprawiono tory łączące Poznań z Luboniem, gdzie istniało jedyne niezniszczone ujęcie wody dla parowozów. Wiosną uruchomiona została elektryfikacja linii Poznań Główny – Leszno, która została zakończona 20 grudnia 1969 roku.

W ciągu następnych 40 lat transport kolejowy w Luboniu uległ znacznemu rozwojowi zarówno w zakresie przewozu pasażerów, jak i towarów. Do końca lat 80. XX wieku, Luboń stanowił istotny węzeł kolejowy, w którym zatrudniano blisko 300 kolejarzy.

Katastrofa

23 października 1945 roku, o godzinie 17.30, miała miejsce tragiczna katastrofa kolejowa w Luboniu, w okolicach Poznania. Zdarzenie miało miejsce przy semaforze wjazdowym od strony Dębca, gdzie pociąg osobowy, nadjeżdżający z tej lokalizacji, uderzył w stojący skład. Ten ostatni transportował niemieckich jeńców wojennych i znajdował się w zasięgu działania sygnałów. W wyniku tej tragedii, maszynista pociągu osobowego zginął na miejscu, natomiast palacz odniósł poważne obrażenia, które okazały się śmiertelne następnego dnia w szpitalu.

Współczesność

W kontekście przemyślanej modernizacji linii E 59 oraz planów dotyczących Poznańskiego Węzła Kolejowego, stacja w Luboniu ma szansę na odrodzenie i powrót do swojej dawnej świetności.

Nowa szybka kolej w aglomeracji poznańskiej, która jest projektowana od lat, może znacząco wpłynąć na rozwój komunikacyjny tego regionu.

---

Oceń: Luboń koło Poznania

---