Wojciech Szczęsny Kaczmarek urodził się 24 marca 1942 roku w Luboniu. Był wybitnym polskim fizykiem, który nie tylko prowadził działalność naukową, ale także pełnił rolę nauczyciela akademickiego. Jego wkład w edukację był znaczący, a pasja do nauki inspirowała wielu studentów.
W ciągu swojej kariery Kaczmarek zauważalnie angażował się również w życie publiczne jako samorządowiec. Jako prezydent Poznania w latach 1990–1998, przyczynił się do dynamicznego rozwoju miasta, wprowadzając liczne reformy i innowacje. Jego kadencja była czasem wielu pozytywnych zmian dla mieszkańców Poznania.
Wojciech Szczęsny Kaczmarek zmarł 26 maja 2009 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie ważne dziedzictwo zarówno w nauce, jak i w polityce lokalnej.
Życiorys
Wojciech Szczęsny Kaczmarek przyszedł na świat w Luboniu, jako potomek Telesfora Kaczmarka oraz Węgierki Zyty z Omasztów. Już w dzieciństwie, w wieku zaledwie dwóch lat, zmagał się z chorobą Heinego-Medina, która wpłynęła na jego zdrowie. Ukończył naukę w III Liceum Ogólnokształcącym im. Marcina Kasprzaka w Poznaniu, gdzie zdał maturę.
W 1966 roku uzyskał tytuł absolwenta Wydziału Fizyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Właśnie tam obronił swoją pracę doktorską, a także zdobył habilitację z zakresu nauk fizycznych. Prowadził zajęcia akademickie aż do momentu zakończenia kariery naukowej w 1990 roku. W latach 80. angażował się w działalność „Solidarności” oraz prowadził badania na uczelniach w Zurychu i Paryżu.
Od 1990 do 1998 roku sprawował urząd prezydenta Poznania przez dwie kadencje. W 1990 roku wybrany został na ten urząd z drobną przewagą, będąc w rywalizacji z Maciejem Musiałem, Jerzym Pominem oraz Andrzejem Porawskim. Współtworzył Związek Miast Polskich, którego objął prestiżowe stanowisko prezesa. W latach 1990-2002 był aktywnym członkiem poznańskiej rady miasta, reprezentując partię Unii Wolności. Chociaż w 2002 roku bez powodzenia starał się o ponowny wybór na prezydenta miasta, przegrywając z Ryszardem Grobelnym, nie zrezygnował z życia publicznego.
W okresie 2000-2003 pełnił funkcję konsula generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu. W 2004 roku zgłosił swoją kandydaturę do Parlamentu Europejskiego, reprezentując listę Inicjatywy dla Polski. W następnym roku otwierał poznańską listę Partii Demokratycznej w wyborach do Sejmu.
Po zakończeniu kariery publicznej, Wojciech Szczęsny Kaczmarek odszedł z tego świata, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Junikowo w Poznaniu.
Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie
W 1997 roku Wojciech Szczęsny Kaczmarek został uhonorowany francuską Legią Honorową. Dwa lata później, w 1999 roku, za swoje niezwykłe zasługi w działalności publicznej i społecznej, otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 roku, za wybitne osiągnięcia w zakresie samorządu terytorialnego oraz demokratycznych przemian w Polsce, a także za działalność publiczną oraz dorobek naukowy i dydaktyczny, został odznaczony Krzyżem Komandorskim tego samego orderu.
W 2011 roku na cześć Kaczmarka odsłonięto pomnik Wojciecha Szczęsnego Kaczmarka w Poznaniu, co podkreśliło jego znaczenie w historii miasta. Natomiast w 2019 roku, na Starym Rynku w Poznaniu, zorganizowana została plenerowa wystawa mająca na celu przybliżenie sylwetki tej ważnej postaci.
Oceń: Wojciech Szczęsny Kaczmarek