Józef Wawrzyniak, urodzony 1 czerwca 1910 roku w Lasku, to postać o niezwykłych osiągnięciach. Zmarł 4 listopada 1980 roku w Poznaniu. Pełnił zaszczytną funkcję majora w Polskich Siłach Zbrojnych, a jego wyróżnieniem był Order Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i zasługach na polu walki.
Wawrzyniak był synem Adama i Marii z Sroczyńskich, co nadaje jego historii osobisty wymiar, ukazując wpływ rodziny na jego życie i karierę. Jego życie to przykład poświęcenia oraz zaangażowania w obronę ojczyzny.
Życiorys
Józef Wawrzyniak to postać, której życie było nieodłącznie związane ze społeczną aktywnością oraz bohaterską służbą wojskową. Przed wybuchem II wojny światowej pełnił ważną rolę w redakcji „Kuriera Poznańskiego”, a jego zaangażowanie w działalność społeczną manifestowało się poprzez pracę w Towarzystwie Gimnastycznym Sokół w Lasku. Jego wkład w budowę nowoczesnej ćwiczni dla sokolstwa na przełomie lat 1930 i 1931 był nieoceniony.
Dzięki jego staraniom w 1931 roku został wybrany na prezesa T.G. Sokół w Lasku. Własną działkę budowlaną przeznaczył na realizację budowy boiska oraz sali gimnastycznej, co przyczyniło się do powstania obiektu, który obecnie służy jako sala gimnastyczna dla Szkoły Podstawowej nr 4 im. prof. Adama Wodziczki w Luboniu. W ramach tej działalności Wawrzyniak zainicjował zbiórki społeczne, dzięki którym możliwe stało się zrealizowanie zamierzonych budów.
Po wybuchu konfliktu zbrojnego, ewakuowany został z zespołem „Kuriera Poznańskiego” na Węgry, a następnie do Francji. W czasie pobytu we Francji aktywnie uczestniczył w działaniach konspiracyjnych, co zostało docenione poprzez przyznanie mu odznaczeń, w tym Krzyża Komandorskiego „Pro Et Nostra Libertate Vestra”. Jego przestawienie przez Jugosławię, Grecję i Turcję doprowadziło do Syrii, gdzie ochotniczo przyłączył się do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.
W tych szeregach brał udział w istotnych bitwach w Palestynie oraz Egipcie, obronił także Tobruk, będąc elementem dywizjonu przeciwpancernego. W dniach od 14 kwietnia do 16 sierpnia 1942 roku odbył naukę w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty, którą ukończył z pomyślnym wynikiem. Udział w bitwie o Monte Cassino przyniósł mu zaszczyt uczestnictwa w 3 Karpackim Pułku Artylerii Przeciwpancernej, gdzie za przetransportowanie ciężkiego sprzętu na strategiczne wzgórze nr 324, zyskał odznaczenie Virtuti Militari.
Jego postać została również przywołana w książce Melchiora Wańkowicza pt. „Bitwa o Monte Cassino”. Po wojnie Wawrzyniak powrócił do Polski w maju 1947 roku i osiedlił się w Poznaniu, gdzie zainwestował w odbudowę zniszczonej kamienicy, uczynionej z ruin w 1951 roku. Wkrótce podjął pracę w warsztatach Zjednoczenia Robót Inżynieryjnych Budownictwa Miejskiego, gdzie przez uznanie zasług awansował na stanowisko brygadzisty, a także został odznaczony tytułem „Racjonalizatora Produkcji”.
Po zakończeniu działań wojennych Wawrzyniak nie zapomniał o ważności historii. Zaangażował się w działalność kombatancką i edukacyjną, prowadząc spotkania z młodzieżą na temat bitwy pod Monte Cassino. Jego wysiłki jednak nie pozostawały bez reakcji władz PRL, które po pewnym czasie zabroniły dalszych prelekcji. Józef Wawrzyniak był pod obserwacją Służby Bezpieczeństwa aż do końca swojej drogi życiowej.
Ostatecznie zmarł 4 listopada 1980 roku, a jego ziemski żywot zakończył się w Wirach, gdzie spoczął na cmentarzu parafialnym, pozostawiając po sobie dziedzictwo zarówno w dziedzinie sportu, jak i wojskowości.
Ordery i odznaczenia
Józef Wawrzyniak, wybitny przedstawiciel swojej epoki, zostawił po sobie nie tylko niezatarte ślady w historii Polski, ale także liczne odznaczenia, które świadczą o jego odwadze i oddaniu. Oto lista tych cennych wyróżnień:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari,
- Krzyż Walecznych (na dwa razy),
- Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami,
- Medal Wojska,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino,
- Krzyż Komandorski Zasługi Związku Uczestników Polskiego Ruchu Oporu (ZUPRO)„Pro Et Nostra Libertate Vestra”,
- Krzyż Kawalerski Zasługi Związku Uczestników Polskiego Ruchu Oporu (ZUPRO) „Pro Et Nostra Libertate Vestra”,
- Medal Pamiątkowy Bitwy pod Monte Cassino 1944–1969,
- Medal Pamiątkowy Europy,
- Medal Wdzięczności Armii Polskiej i Polskiego Ruchu Oporu (wersja franc.),
- Odznaka Grunwaldzka,
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania,
- Odznaka Pamiątkowa 3 Dywizji Strzelców Karpackich,
- Odznaka Pamiątkowa Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich,
- Odznaka honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego”,
- Odznaka „Zasłużony Racjonalizator Produkcji”,
- Gwiazda Afryki (Wielka Brytania),
- Gwiazda Italii (Wielka Brytania),
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania),
- Medal Obrony (Wielka Brytania),
- Medal Oblężenia Tobruku (Australia),
- Krzyż Pielgrzyma (Jerozolima).
Te liczne odznaczenia są dowodem nie tylko jego odwagi na polu walki, ale także znaczenia, jakie miał jego wkład w odzyskanie i utrzymanie niepodległości naszej Ojczyzny. Jego dziedzictwo żyje nadal, a każde z tych wyróżnień przypomina o heroicznych czynach i wartościach, które przyświecały Wawrzyniakowi w trudnych czasach.
Upamiętnienie
W dniu 17 maja 2019 roku, w Szkole Podstawowej nr 4 imienia prof. Adama Wodziczki w Luboniu, miało miejsce niezwykle ważne wydarzenie. Odsłonięto tablicę pamięci Józefa Wawrzyniaka, która stanowi hołd dla jego życia i dokonań.
Przypisy
- Uroczystość odsłonięcia pamiątkowej tablicy ku czci bohatera spod Monte Cassino - Józefa Wawrzyniaka.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Tadeusz Jauer | Wiesław Zakrzewski | Michał Maciołka | Grzegorz Nowak (wioślarz)Oceń: Józef Wawrzyniak